Różnice między zaćmą a jaskrą

Zaćma i jaskra to dwie powszechne choroby oczu, które mogą prowadzić do utraty wzroku. Choć obie są często mylone, różnią się przyczyną, objawami i metodami leczenia. W tym artykule omówimy różnice między zaćmą a jaskrą, aby pomóc w lepszym zrozumieniu tych schorzeń.

Przyczyny i rozwój zaćmy i jaskry

Zaćma to schorzenie, które polega na zmętnieniu soczewki oka. Zwykle rozwija się powoli i jest związane z procesem starzenia się organizmu. Czynniki ryzyka zaćmy obejmują palenie tytoniu, nadmierne spożycie alkoholu, długotrwałe narażenie na promieniowanie UV oraz choroby takie jak cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze. Z drugiej strony, jaskra to grupa chorób oczu charakteryzujących się uszkodzeniem nerwu wzrokowego spowodowanym podwyższonym ciśnieniem wewnątrz gałkowym. Przyczyny jaskry nie są do końca poznane, ale czynniki ryzyka to m.in. genetyka, wiek powyżej 60 lat oraz choroby współistniejące takie jak cukrzyca. Na szczęście istnieją bezpieczne i skuteczne metody leczenia zaćmy i jaskry, które wykorzystujemy w naszym zakładzie opieki zdrowotnej.

Objawy zaćmy i jaskry

Objawy zaćmy rozwijają się powoli i stopniowo pogarszają jakość widzenia. W początkowych stadiach zaćmy pacjenci mogą nie zauważyć żadnych objawów lub doświadczać jedynie niewielkiego pogorszenia ostrości wzroku. W miarę postępu choroby, pacjent może zauważyć, że kolory stają się mniej intensywne, a widzenie w słabym świetle jest utrudnione. Inne objawy to podwójne widzenie w jednym oku, częste zmiany mocy korekcji w okularach oraz problemy z oślepianiem przez światło słoneczne czy reflektory samochodowe. W zaawansowanych przypadkach zaćmy, widzenie może być znacznie ograniczone lub praktycznie całkowicie utracone. Po operacji zaćmy pacjenci znów widzą dobrze pod warunkiem, że nie występują inne choroby oczu. Oznacza to, że utrata ostrości widzenia spowodowana zaćmą jest odwracalna. Zaawansowaną zaćmę można usunąć bez powikłań, natomiast w przypadku jaskry uszkodzenia są nieodwracalne – w trakcie choroby dochodzi do dysfunkcji komórek nerwowych, które się nie regenerują.

Jaskra rozwija się zazwyczaj powoli, a jej początkowe objawy są trudne do zauważenia. Wiele osób z jaskrą nie zdaje sobie sprawy z problemu, dopóki nie wystąpi znaczna utrata pola widzenia. W przypadku jaskry z otwartym kątem, która jest najbardziej powszechną postacią tej choroby, objawy mogą obejmować stopniowe zawężanie pola widzenia, trudności w adaptacji oka do ciemności oraz problemy z rozpoznawaniem kontrastów. Jaskra z zamkniętym kątem rozwija się szybciej i może powodować ostre bóle głowy, nudności, wymioty oraz nagłe pogorszenie widzenia. W obu przypadkach jaskry istnieje ryzyko utraty wzroku, jeśli choroba nie zostanie odpowiednio leczona.

Metody leczenia zaćmy i jaskry

Leczenie zaćmy polega na operacji chirurgicznej, podczas której uszkodzoną soczewkę zastępuje się sztuczną. Jest to zabieg rutynowy, który przeprowadza się pod miejscowym znieczuleniu i trwa około 15 minut. Większość pacjentów odzyskuje pełną sprawność wzrokową po operacji. Natomiast leczenie jaskry ma na celu obniżenie ciśnienia wewnątrz gałkowego i zahamowanie postępu choroby. W zależności od rodzaju jaskry i stopnia zaawansowania stosuje się leki obniżające ciśnienie, zabiegi laserowe lub operacje chirurgiczne mające zmniejszyć produkcję płynu, albo poprawić jego drenaż i w ten sposób obniżyć ciśnienie wewnątrzgałkowe. Niestety, utraconego wzroku z powodu jaskry nie można odzyskać, dlatego tak istotne jest wczesne wykrycie i leczenie.

Warto pamiętać, że zarówno zaćma, jak i jaskra są chorobami, które mogą prowadzić do utraty wzroku, ale mają różne przyczyny, objawy i metody leczenia. Regularne badania wzroku oraz kontrolowanie czynników ryzyka to klucz do wczesnego wykrycia tych schorzeń i skutecznego leczenia.